گرچه امروزه بحث تحول دیجیتال جذاب است، اما ایده تولید محصولات، خدمات و وسایل دیجیتال در دهه‌های 1990 و 2000 به خوبی درک شده بود (آئوریگا 2016). به عنوان مثال، در صنعت خرده‌فروشی، کمپین‌های تبلیغاتی در رسانه‌ها با مخاطب انبوه برای جذب مشتریان به عنوان کانال‌های دیجیتالی مهم در نظر گرفته شد، بطوری که هنوز هم خرید در فروشگاه ها با پرداخت وجه نقد انجام میشود. از سال 2000 تا 2015، افزایش دستگاههای هوشمند و پلتفرمهای رسانه اجتماعی، منجر به تغییرات چشمگیری در روش‌های ارتباط مشتریان با کسب‌وکارها و انتظاراتشان در زمان پاسخ گویی شده است. در حال حاضر کسب‌وکارها در مواقع مورد نیاز، دارای توانایی ارتباطات دیجیتالی با مشتریانشان شخصی سازی شده و بلادرنگ هستند. امکان دسترسی دائم به خدمات پرداخت دیجیتال مانند پی پال،[1] صنعت تجارت الکترونیکی را قادر به فروش گسترده مبتنی بر وب کرده است. امروزه، تمرکز روی خلق ارزش برای مشتریان با استفاده از دستگاههای همراه هوشمند و اطلاعاتی که این وسایل برای شخصی سازی و اختصاصی سازی خدمات و محصولات فراهم می کنند، بصورت چشمگیری در حال افزایش است. کسب‌وکارها از مزیت اطلاعات شخصی سازی شده استفاده می‌کنند و می‌توانند محصولات، ارتباطات و تعاملاتشان را با نیازهای مشتریان وفق دهند.
[1] PayPal